Ένας από τους κύριους λόγους της εγκατάλειψης του Tang Soo Do, από τα παιδιά, είναι η δυσκολία στην προσπάθεια!
Η πολεμική τέχνη, αποτελεί πια ένα οικείο άθλημα στις μικρές ηλικίες, συγκεντρώνοντας μεγάλο αριθμό μικρών παιδιών, από την πρώιμη κιόλας παιδική ηλικία των 4 χρονών! Ο στόχος και ο σκοπός βέβαια διαφέρει, ανάλογα με την ηλικία του μαθητή, αλλά σε γενικές γραμμές ο στόχος μας, είναι μέσα από μία ευχάριστη δραστηριότητα, που συνδυάζει την εκγύμναση, την ανάπτυξη των δεξιοτήτων του, αλλά και την νοητική εξέλιξη του παιδιού, να αναπτυχθεί ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος. Μέσω δηλαδή της τακτικής άσκησης, το παιδί πέρα από τις φυσικές δεξιότητες, αποκομίζει οφέλη, που αποβλέπουν στην ανάπτυξη της μελλοντικής του προσωπικότητας, τα οποία θα το βοηθήσουν στην προσαρμογή του, στην ευρύτερη κοινωνική του ζωή.
Αυτό όμως που παρατηρούμε να συμβαίνει είναι, ότι ορισμένα παιδιά, συνηθίζουν την προσπάθεια και συνεχίζουν την άσκησή τους, για μεγάλο χρονικό διάστημα και μετά από την κατάκτηση της μαύρης ζώνης. Για άλλα παιδιά, η απόκτηση της μαύρης ζώνης είναι ένας λόγος για να σταματήσουν την άσκηση. Όπως επίσης και άλλα παιδιά εγκαταλείπουν πρόωρα, για διάφορους λόγους. Ένας από τους σημαντικότερους είναι ότι ”δυσκολεύονται να προσπαθήσουν”. Αποτελεί φαινόμενο της εποχής, η αδυναμία των παιδιών να ανταποκριθούν στις όποιες απαιτήσεις της άσκησης, αν και είναι ανάλογες των ηλικιακών τους ικανοτήτων. Δηλαδή: Τα παιδιά μπορούν αλλά δεν θέλουν! Ή δεν έχουν μάθει το πως να επιθυμούν και να διεκδικούν αυτό που θέλουν και να το πετυχαίνουν μέσω διαρκούς προσπάθειας. Δεν έχουν εκπαιδευτεί να μάχονται για τους στόχους που βάζουν. Η έλλειψη πρωτοβουλίας γίνεται πολλές φορές έκδηλη.
Παιδιά, που ίσως δεν έχουν μάθει να προσπαθούν, γιατί έρχονται όλα εύκολα. Είτε επειδή ζούμε σε μία εποχή που τα έχουμε όλα σε αφθονία, είτε γιατί οι γονείς, τους τα παρέχουν όλα χωρίς να τους βάζουν όρους, είτε γιατί τους διευκολύνει η τεχνολογία, έχουν τα πάντα εύκολα και γρήγορα, οπότε όταν έρχεται η στιγμή που χρειάζεται να προσπαθήσουν για να κατακτήσουν τους στόχους που έχουν δηλώσει, αυτό απλά, δεν το ”ξέρουν” σαν έννοια. Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον ”εύκολο”, μάλλον θα δυσκολευτούν.
Στα παιδιά πρέπει να παρέχεται υποστήριξη και ενδιαφέρον, όχι ευκολίες και τα πάντα απλόχερα. Πολλά παιδιά δεν έχουν μάθει να διεκδικούν, γιατί δεν χρειάστηκε να το κάνουν ποτέ, κατά τη διαδικασία ανάπτυξής τους.
Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε να αναφέρουμε, ότι ακόμη και να προσπαθήσεις στη ζωή σου, δεν είναι καθόλου βέβαιο, ότι θα πετύχεις σε κάθε περίπτωση το στόχο σου. Θα πρέπει να μπορεί να συμβιβαστεί και με την μη επίτευξη. Αυτό που έχει σημασία να κατανοήσει, είναι η στάση που πρέπει να έχει απέναντι στη ζωή. Τη στάση ενός ”πολεμιστή”.
Καθημερινή ειλικρινή προσπάθεια, με δυνατό πνεύμα και υψηλό ηθικό. Έτσι, ακόμη και να μην έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα, έχει δημιουργήσει έναν δυνατό
χαρακτήρα, που θα τον καταστήσει ικανό, να συνεχίζει να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία και ενθουσιασμό.
